https://newsonjapan.com/article/143136.php
Bosozoku ( 暴走族 čita se kao boosoozoku ) je japanska omladinska subkultura, mladića, ređe devojaka, koji voze brze motocikle i luksuzne automobile, prave haos na ulicama japanskih gradova, šaleći se na račun zaplašenih prolaznika, a ponekad su povezani i sa kriminalom. Postali su poznati širom sveta po uticaju na jedno od najvećih remek dela animea: „Akira“
Prvo pojavljivanje ove vrste bajkerskih bandi bilo je 1950-ih. Njihova popularnost je rasla tokom 1980-ih, dostigavši vrhunac od oko procenjenih 42.510 članova 1982. Njihov broj je dramatično opao tokom 2000-ih, sa manje od 7.297 članova 2012. godine. Kasnije, 2020. godine, jedna grupa Bosozoku-a registrovana je samo sa 53 člana, a policija je izjavila da je prošlo mnogo vremena od kada su mogli da okupe toliko ljudi.
Naziv bosozoku potiče od tri ideograma: BO nasilje, nasilno, taj ideogram se koristi i u reči BORJOKU nasilje, maltretiranje, SO označava trkanje, takmičenje u brzini, a ZOKU je pleme, klan, grupa…Bili su obučeni u neku vrstu uniformi ( kožne vojne jakne sa širokim pantalonama i visokim čizmama). Ova uniforma je postala poznata kao tokko-fuku ( „specijalna odeća za napad“) i često je ukrašena parolama ispisanim ideogramima. Tipični dodaci ovoj uniformi su haćimaki ( platneni povez na čelu ), hirurške maske i zakrpe sa zastavom izlazećeg sunca. Članovi grupa bosozokua su poznati po tome što su prerađivali motocikle i dodavali modifikacije kao što su predimenzionirani štitnici, podignute ručke pomerene ka unutra, veliki nasloni sedišta, ekstravagantne farbanje i modifikovani prigušivači.
Bosozokuima su prethodili KAMINARIZOKU ( grupa munje ), mladi veterani koji su se teško prilagođavali životu u Japanu posle Drugog svetskog rata. Bili su pod uticajem američkih filmova o bajkerima, koji nisu mogli da se prilagode društvu. Mnogi mlađi pojedinci su počeli da ovaj stil života vide kao veoma privlačan, posebno marginalizovani pojedinci koji su tražili promene u društvu.
Sedamdesetih godina prošlog veka je termin bosozoku postao širom poznat. Ovo je bio period koji su karakterisali neredi i sukobi između policije i mnogih od ovih omladinskih grupa u Japanu. Krstarili su autoputevima, nisu se zaustavljali na naplatnim rampama i ignorisali su pokušaje policije da ih privede. Novogodišnja noć je bila popularna prilika za masovne vožnje. Bajkeri bi ponekad razbijali automobile i pretili ili tukli sve vozače ili prolaznike koji bi im stali na put ili ih nisu gledali sa odobravanjem. Učešće u bandama dostiglo je vrhunac od 42.510 članova 1982. Ovo je učinilo bosozoku preovlađujućim oblikom delinkvencije mladih u Japanu u to doba.
Iznenađuje činjenica da su u samurajskim serijama o životu drevne prestonice Edoa ( stari naziv Tokija ) isti naziv upotrebljavali za mlade samuraje bez gospodara, koji su pošli putem kriminala.